Καρκίνος ουροδόχου κίστης

Αίτια – Συμπτώματα – Θεραπεία

Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης (Θηλώματα) είναι το δεύτερο συχνότερο νεόπλασμα του ουροποιογεννητικού συστήματος μετά τον καρκίνο του προστάτη. Οι καπνιστές παρουσιάζουν 5 φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο στην κύστη, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές.

Αίτια – παράγοντες κινδύνου

Η ακριβής αιτιολογία που προκαλεί ανάπτυξη του καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι άγνωστη. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες εμφάνισής του:

  • Η αύξηση της ηλικίας
  • Το κάπνισμα
  • Συχνής έκθεση σε χημικές ουσίες (π.χ. στο χώρο εργασίας)
  • Μακροχρόνιες λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης
  • Ακτινοβολία στην πύελο
  • Η χημειοθεραπεία με τη χρήση φαρμάκων

O χειρουργός ουρολόγος Αναγνώστου Ιωάννης ασχολείται με όλο το φάσμα της σύγρονης ουρολογίας, παρέχοντας αξιόπιστες ιατρικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.

Συμπτώματα καρκίνου ουροδόχου κύστης

Τις περισσότερες φορές, ο καρκίνος της κύστης δεν παρουσιάζει συμπτώματα, εκτός από αιματουρία. Το κακό, μάλιστα, είναι ότι ενδέχεται να υπάρξει ένα, μοναδικό, επεισόδιο αιματουρίας και μετά τα ούρα να είναι καθαρά. Με αυτό τον τρόπο, ο ασθενής το ξεχνά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως και πάνω από ένα έτος, και, όταν παρουσιάσει ξανά επεισόδιο αιματουρίας, ο καρκίνος έχει προλάβει να προχωρήσει. Άλλα, πιο σπάνια συμπτώματα του καρκίνου της ουροδόχου κύστης είναι:

  • Αδυναμία – καταβολή
  • Απώλεια βάρους
  • Επώδυνη ούρηση
  • Συχνουρία/επιτακτική ούρηση

ΣΥΣΤΑΣΗ:

«Για οποιαδήποτε ΑΙΜΑΤΟΥΡΙΑ, ακόμη και για μία μόνο φορά, ιδιαίτερα όταν είναι ανώδυνη, θα πρέπει να απευθυνόμαστε στον ουρολόγο μας, για να αποκλειστεί η πιθανότητα ενός καρκίνου»

Διάγνωση – Σταδιοποίηση

  • Κυστεοσκόπηση
    γίνεται χρήση ενός ειδικού εργαλείου (κυστεοσκόπιο), ελέγχεται το τοίχωμα της κύστης υπό όραση. Επιλέγεται το εύκαμπτο κυστεοσκόπιο
  • Υπερηχογράφημα ουροδόχου κύστεως
  • Γενική εξέταση ούρων
  • Κυτταρολογική εξέταση ούρων (για να εντοπιστούν καρκινικά κύτταρα)
  • Αξονική τομογραφία άνω-κάτω κοιλίας
  • Βιοψία ουροδόχου κύστεως (τις περισσότερες φορές λαμβάνεται υλικό κατά την κυστεοσκόπηση, όταν δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη η εικόνα)

Σε περίπτωση όπου γίνει διάγνωση ότι πάσχετε από καρκίνο ουροδόχου κύστης, ο γιατρός θα προχωρήσει, με διάφορες πρόσθετες εξετάσεις, στη σταδιοποίηση, δηλαδή στο πόσο έχει εξαπλωθεί η νόσος. Από αυτή, θα εξαρτηθεί και η θεραπεία που θα προταθεί.

Θεραπεία

  • Θεραπεία επιφανειακού όγκου

    Η θεραπεία των επιφανειακών όγκων γίνεται με τη μέθοδο της χειρουργικής αφαίρεσης δια μέσω της ουρήθρας (διουρηθρική αφαίρεση TUR-Bt). Η αφαίρεση του όγκου της κύστης πραγματοποιείται με ειδικό εργαλείο μέσα από το οποίο, με απευθείας όραση, εντοπίζουμε τον όγκο και με ειδικό εργαλείο τον αφαιρούμε. Η αφαίρεση χρειάζεται να είναι πλήρης, μέχρι τη βάση του. Τα τεμάχια στέλνονται για παθολογοανατομική εξέταση, προκειμένου να διαπιστωθεί το βάθος (στάδιο) εξάπλωσής του.

    Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται για επιφανειακό καρκίνο, ενδέχεται συμπληρωματικά να χρειαστεί να γίνει ενδοκυστική χημειοθεραπεία ή ανοσοθεραπεία, οι λεγόμενες ενδοκυστικές εγχύσεις. Αυτές πραγματοποιούνται περιοδικά (π.χ. ανά εβδομάδα ή μήνα) και, με τη χρήση ενός λεπτού ουροκαθετήρα, το φάρμακο ρίχνεται στην κύστη και στη συνέχεια ο καθετήρας αφαιρείται.

    Σύνηθες χαρακτηριστικό που έχουν τα θηλώματα της κύστεως είναι η μεγάλη πιθανότητα υποτροπής τους (επανεμφάνισης), συνήθως σε κάποιο άλλο σημείο της κύστεως. Λόγω αυτής της ιδιαιτερότητας των θηλωμάτων, οι ασθενείς είναι απαραίτητο να υποβάλλονται σε τακτικό έλεγχο (αρχικά ανά 3μηνο, 6μηνο και κατόπιν ανά έτος), με κυστεοσκόπηση και υπερηχογράφημα. Με τον παραπάνω τρόπο, στοχεύουμε στην έγκαιρη ανεύρεση νέων βλαβών και την αφαίρεσή τους.

  • Θεραπεία διηθητικού όγκου

    Η θεραπεία του διηθητικού καρκίνου είναι μόνο χειρουργική. Η ριζική κυστεκτομή είναι η επέμβαση που πραγματοποιείται. Περιλαμβάνει την αφαίρεση της ουροδόχου κύστεως, του προστάτη αδένα με τις σπερματοδόχους κύστεις στον άντρα, ενώ στις γυναίκες γίνεται αφαίρεση της μήτρας, των εξαρτημάτων και τμήματος του κόλπου. Είναι η μεγαλύτερη και πιο βαριά επέμβαση της ειδικότητας της Ουρολογίας. Απαιτούνται αρκετές ημέρες νοσηλείας του ασθενούς και, συχνά, συνοδεύεται με επιπλοκές.